نشستم تو دفتر منتظر اومدن خونواده آقای رئیس برای تعیین شدن تکلیفم از این بلاتکلیفی
امیدوارم بیان برای برداشتن این همه بار از رو دوشم
حس میکنم یه روزه از یه بچه بدون مسئولیت، شدم رئیس بزرگ یه شرکتی که همه کارهاش به هم ریخته هست و من اومدن مرتبشون کنم.
آقای رئیس مهربونم پونصد تا ظرف بزرگ عسل تو کمدش داشت هر وقت مهمون داشت می‌داد بهشون. هیچ وقت نمی‌ذاشت دست خالی از دفتر برن.
هر روز که می‌گذره چیزای بیشتری راجع بهش می‌شنوم که شوکه‌ام می‌کنه.
هر کاری که می‌کرد یه درسی بود برام.
حتی الان که رفته باز چیزای خوبی ازش مونده که می‌بینم یا می‌شنوم.
همچنان در حال یاد دادنه :)
سرمای دفتر تا مغز استخونم رسیده.
هر سال همین بوده.
حالا هم که رئیس مهربونم رفته.
کسی نیست به دادم برسه.
امروز گفتم بافت ب‍وشم، بلکه کمتر سردم بشه.
اما انگار باید فردا پشم گوسفند بپوشم بیام.
وقتایی که دلم میخواد باشه و صداشو بشنوم، هست.
همیشه با یه کلاه دم در ایستگاه مترو وایمیسته و گیتار میزنه و میخونه
صداش؟ عالیه
تا حالا کسی که تو خیابون بخونه و صداش انقد قشنگ باشه، ندیده بودم.
همیشه دوس دارم وایسم و گوش بدم.
اما معمولا با یه لبخند راهمو ادامه میدم و میرم سر کارم.
روزمو می‌سازه
از شنبه ساعت ۴ که بهم زنگ زدو گفت نیا، الان یک هفته‌ست که سرکار نرفتم.
یک هفته شد ندیدمش.
انگار زنگ زده بود خداحافظی کنه باهام.
صداش گرفته بود. هیچ وقت نشده بود ۵ بار زنگ بزنه و سر پنجمین بار من گوشی رو بردارم. همیشه همون بار اول که برنمی‌داشتم دیگه زنگ نمی‌زد.
بیشتر از رئیس برام استاد بود.
همیشه تو دلم می‌گفتم لابد فیلم بازی می‌کنه که هر شب هر شب ازم پذیرایی می کنه. مگه ممکنه آخه؟
چقدر بهم گفت به جای کارمند ساده بودن و درجا زدن، پاشو یه کاری بکن
اخمش رو؟ به خدا اگه دیده باشم.
رفتی و باعث شدی درجا نزنم.
رفتنت باعث شد خیلیا به خودشون بیان.
تا آخر عمرم هم بگردم همچین رئیسی پیدا نمی‌کنم.
خدا ازت راضی باشه.
اگر هنگامی که غیبت می کنیم بانکها به طور خودکار اموال ما را از حسابمان برداشته و به حساب کسی که او را غیبت می کنیم وریز کنند، بدون شک به خاطر حفظ اموالمان ساکت می شویم. آیا این اموال فانی در دنیای فانی از اعمال باقی ما در سرای باقی با ارزش تر و عزیزترند؟ جواب با شما ....
نگذارید گوشهایتان گواه چیزی باشد که چشم هایتان ندیده، نگذارید زبانتان چیزی را بگوید که قلبتان باور نکرده ... صادقانه زندگی کنید. ما موجودات خاکی نیستیم که به بهشت می رویم. ما موجودان بهشتی هستیم که از خاک سر برآورده ایم.
الهی قمشه ای
آمده‌ام
آمدنم بهر چه بود؟
همین برای تکون خوردن آدم کافیه!
شمایی که زل میزنی تو صورت بی‌آرایش من و برات عجیبم
هر وقت صورت نقاشی کرده‌ت رو شستی
اون موقع بیا از خوشگلی حرف بزنیم.
پارسال زمستون بود
یک خانمی رو دیدم کاپشن تنش بود. پالتو نبود کاپشن بود.
بعد جالب اینجا بود که شلوارش از چکمه (کفش نه. چکمه بود.) تا یک وجب کوتاه بود.
شلوار کوتاه دیده بودم اما این واقعا اوجش بود.
نمیدونم اسمشو چی میزارن؟ با فرهنگی؟ با کلاسی؟
هوا سرد بود، کاپشن گرم تنش بود، پاهاش یخ نمیکرد؟
بیایم اسلامو بزاریم کنار. این ربط به عقل و شعور داره.
هیچ وقت هیچ وقت کسایی رو که شلوارشون کوتاه هست رو درک نکردم.