دیروز تو مترو بودم
داشتم با دقت تمام دخترهای هم سن و سالم رو نگاه می‌کردم
شاید برای اولین بار بود انقد با دقت نگاهشون می‌کردم
به یه جیزهایی پی بردم
اینکه بیشریا موهاشونو رنگ کردن
اینکه آرایش دارن
لاک میزنن
موها بیرونه از پشت و جلو
مانتوها باز
حال خودم خوب نبود. کلی بغض و گریه داشت خفه‌م می‌کرد.
اینا رو که دیدم حال خودمو فراموش کردم.
تاسف خوردم برای دخترا و زنای کشورم.
واقعا داریم به کجا می‌ریم؟
چقدر فکرها عوض شده چقدر واقعیتها کنار گذاشته شده.
چرا همه می‌خوایم یه ماسک بزاریم رو صورتمون؟
چرا داریم خودمونو گول می‌زنیم؟
واقعا متاسفم
